معنی شب را در جایی به سر بردن

سر بردن. [س َ ب ُ دَ] (مص مرکب) بسر بردن. (آنندراج). طی کردن. گذراندن. انجام دادن:
بسر برده یک ماه سام دلیر
ابا زال و با رستم شیرگیر.
فردوسی.
همه شب به باده تهمتن به می
بسر برد دستان فرخنده پی.
(کک کوهزاد).
اگر بدست پادشاه کامکار و کاردان محتشم افتد بوجه نیکو بسر برد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 386).
- سر در جیب بردن، غروب کردن. رجوع به سر شود.

سر بگریبان بردن. [س َ ب ِ گ ِ ب ُ دَ] (مص مرکب) کنایه از فکر کردن و اندیشه نمودن. (برهان) (انجمن آرای ناصری). رجوع به سر شود.

بر خلد سر بردن. [ب َ خ ُ س َ ب ُ دَ] (مص مرکب) کنایه از پایداری و همیشگی و جاودانی یافتن. (انجمن آرا) (آنندراج). بر خلد سر کردن.

کارد بر سربردن. [ب َ س َ ب ُ دَ] (مص مرکب) بریدن سر.
- کارد بر سر قلم بردن، تراشیدن آن:
قلم سرّ سلطان چه نیکو نهفت
که تا کارد بر سر نبردش نگفت.
سعدی (بوستان).

‎ (مصدر) حمل کردن سر بریده، (مصدر) تند رفتن.

بجا آوردن عهد، وفای بعهد، وفا کردن

عیبی که دست مایه ی نکوهش دیگران بود، سر رفتن، دچار شدن، بی...

بیتوته

بیتوته

شامگاه

اباته

اتراق

(~. بُ دَ) (مص ل.) مجازاً، تند رفتن.

گذراندن، به جا آوردن وعده. [خوانش: (بِ. سَ. بُ دَ) (مص ل.)]

شامگاه

1254